e-Wczasy

Szlak Drogi Kaszubskiej

22 June 2012r.

SZLAK DROGI KASZUBSKIEJ, Trasa: Gdańsk - Żukowo - Egiertowo - Ostrzyce - Brodnica Dolna - Złota Góra - Ręboszewo - Zawory - Chmielno -Garcz - Kartuzy — Żukowo - Gdańsk. Teren przez który będzie przebiegać trasa naszego przejazdu obfituje w bogactwo form. Do najbardziej urozmaiconych pod względem rzeźby terenów należy Pojezierze Kaszubskie. Ta rozmaitość rzeźby, znaczne wysokości względne oraz zmienność krajobrazu sprawiają wrażenie podgórskiej krainy, a malowniczość jej jest dopełniana przez liczne jeziora. Na Pojezierzu Kaszubskim znajdują się piękne buczyny, z których wydzielono rezerwaty przyrody. W rezerwatach tych spotkać można roślinność stanowiącą elementy górskie. Oprócz urzekającego krajobrazu, rezerwatów i pomników przyrody wspomnieć należy, że Pojezierze Kaszubskie posiada liczne pomniki przeszłości, przypominające dawne dzieje tej krainy, świadczące o dorobku kulturalnym ludu kaszubskiego. Do pomników tych zaliczyć wypada w pierwszym rzędzie grodziska, niegdyś miejsca obronne słowiańskich Pomorzan, kryjące się zazwyczaj w terenie najbardziej niedostępnym. W drogę naszą ruszamy z Gdańska. Przejeżdżamy przez Żukowo, które zasługuje na chwilę uwagi. W miejscowości tej znajduje się kościół poklasztorny z XIII w. uważany za najstarszy zabytek na Pojezierzu. Posiada bardzo ciekawe wyposażenie, między innymi piękny ołtarz, tzw. tryptyk antwerpski z XVI stulecia oraz tryptyk gdańskiego snycerza z roku 1515 zwany "ołtarzykiem Mszczuja I" i wspaniale haftowane ornaty. W Żukowie warto też zobaczyć pracownię haftów kaszubskich prowadzoną przez siostry Ptach. Jedziemy dalej w kierunku Kościerzyny i mijamy miejscowość Babi Dół. W pobliżu szosy przy Babim Dole przejeżdżamy obok pięknego rezerwatu przyrody Jar Raduni. Najładniejszy odcinek rzeki znajduje się na terenie lasów państwowych w leśnictwach Babi Dół i Patoka należących do nadleśnictwa Kolbudy. Na przestrzeni wielu kilometrów płynie wartko Radunia wijąc się malowniczo w głębokiej dolinie przełomowej o stromych, a miejscami nawet urwistych zboczach porośniętych lasem mieszanym w wieku 90-130 lat. Dominującym gatunkiem drzew w rezerwacie jest sosna z większą lub mniejszą domieszką buka, dębu, brzozy i osiki. Pojedynczo występuje jesion, wiąz i lipa. W runie oprócz typowych roślin można spotkać rośliny chronione, jak: wawrzynek wilczelyko, lilia złotogłów, widłak i storczyki. Brzegi jaru miejscami zbliżają się do rzeki, a miejscami oddalają tworząc nad brzegami mniejsze lub większe terasy zalewowe zajęte przez łąki. Łąki te w okresie lata są pełne kwiatów. Na dalszej trasie widzimy piękne lasy porastające wzgórza czo-łowomorenowe pozostawione przez lądolód, który wędrował tędy kilkakrotnie. Dojeżdżamy do największego wzniesienia na Pomorzu - Wieżycy (329 m n.p.m.) porośniętego pięknym 140-letnim lasem bukowym i uznanego za rezerwat przyrody. Na Wieżycy znajduje się wieża przeciwpożarowa. Kilkanaście metrów w kierunku północnym od wieży jest naturalny punkt widokowy, skąd roztacza się wspaniały widok na Jezioro Ostrzyckie. Po zejściu z Wieżycy jedziemy właściwą Drogą Kaszubską nad Jeziorem Ostrzyckim, przejeżdżamy przez miejscowości Ostrzyce i Brodnicę Dolną, by zatrzymać się na chwilę na Złotej Górze. Po drugiej stronie Jeziora Ostrzyckiego, tj. na zachodnim brzegu, rośnie ładny las bukowy. Fragment lasu został uznany za rezerwat przyrody dla zachowania charakterystycznego typu buczyny pomorskiej, wyróżniającej się brakiem podszycia. W runie występuje m.in. perłówka jednokwiatowa, żywiec cebulkowy, przetacz-nik górski, marzanka wonna oraz storczyki: gnieźnik, żłobik ko-ralkowy i obuwik pospolity. Ostatni ze storczyków wbrew nazwie dziś należy do rzadkości, gdyż ze względu na oryginalny kwiat został wyniszczony przez turystów i zawodowych handlarzy. Złota Góra to wspaniały punkt widokowy. Z tego miejsca roztacza się piękny widok na położone u podnóża jezioro Brodno Wielkie i odległe prawie o 10 km wzgórze Wieżyca. W 1968 roku na Złotej Górze został wzniesiony pomnik projektu Wiktora Toł-kina poświęcony bojownikom ruchu oporu Pomorza Gdańskiego, W wędrówce naszej jedziemy dalej przez Ręboszewo, Zawory do Chmielna, gdzie zwiedzamy zakład ceramiki prowadzony od ośmiu pokoleń przez rodzinę Neclów. Z Chmielna jedziemy przez Garcz do Kartuz. W Kartuzach zwiedzamy Muzeum Kaszubskie. Jego zbiory ukazują kulturę regionu kaszubskiego, m.in. dawne-narzędzia pracy używane w rolnictwie, rybołówstwie, rzemiośle itp. Sztuka ludowa Kaszub reprezentowana jest przez ceramikę znanych zakładów Necla z Chmielna, hafty, rzeźby z drewna, wyroby z rogu, słomy, bursztynu, tkaniny "złotogłowie", należące do unikatów czepce kaszubskie. Znajdują się tam ponadto ciekawe instrumenty ludowe, przedmioty obrzędowe, malowane skrzynie i obrazki na szkle. Warto też obejrzeć kartuskie pomniki przyrody: jesion i lipę liczącą około 500 lat oraz Gaj Świętopełka i Ścieżkę Filozofów nad Jeziorem Klasztornym. W nadleśnictwie Kartuzy w leśnictwie Kiełpino wydzielono około 5 ha lasu mieszanego jako rezerwat przyrody, w którym występują pojedyncze, okazałe, wiekowe modrzewie dochodzące do 40 m wysokości. Stąd pochodzi nazwa rezerwatu — Stare Modrzewie. Dalej droga prowadzi przez Żukowo do Gdańska.

wypoczynek, Żukowo, Gdańsk, Ręboszewo